Ναι, με εκφράζει η δημοκρατία και οι κανόνες του κοινοβουλευτισμού, άρα αναγκαστικά και αυτά που ψηφίζουν έναντι εμού οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού. Είμαι πολίτης που ψηφίζω στην κάλπη και όχι αντάρτης στα βουνά να μάχομαι για την ανατροπή της δημοκρατίας αυτής. Αναγνωρίζω ως ελαφρυντικό στους εκλεγμένους μας εκπροσώπους ότι αυτά που ψήφισαν μπορεί να ήταν εν μέρει εναντίον της συνείδησής τους, αλλά οι εναλλακτικές (χρεοκοπία και στάση πληρωμών, αδυναμία εισαγωγών καυσίμων και τροφίμων, λιμός και τροπή στα όπλα) ήταν πολύ χειρότερες. Αν το ερώτημα, όμως, είναι "δεν αναγνωρίζω στο πολιτικό σύστημα το δικαίωμα να καταλύει τη νομιμότητα υπέρ της διατήρησης του κομματικού κράτους" τότε, πράγματι, ΟΧΙ, δεν το αναγνωρίζω. Δεν τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να προσλαμβάνουν ούτε έναν στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ. Δεν τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να δημιουργούν συνέχεια νέες κρατικές δομές που επιβαρύνουν την τσέπη μου και την επιχειρηματικότητά μου, αντί να καταργούν άχρηστες κρατικές δομές (π.χ. Οργανισμός Αποξήρανσης Λίμνης Κωπαϊδας). Τέλος, για εμάς που έχουμε διαβάσει ολόκληρες τις Δανειακές Συμβάσεις 1 & 2 και γνωρίζουμε το σύνολο των δεσμεύσεων που ανέλαβε το Ελληνικό Δημόσιο και η Τράπεζα της Ελλάδος, μπορώ με σιγουριά να πω ότι το πολιτικό σύστημα κατάφερε να εφαμρόζει από τις υποχρεώσεις του μόνον εκείνες που ήταν εύκολα εφαρμόσιμες και έθιγαν τους ιδιώτες παραγωγούς πλούτου γενικά και αδιάκριτα, καθώς και το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων χωρίς διακρίσεις για την απόδοση πραγματικού έργου, ενώ προστάτευσε τις δομές και στρεβλώσεις εκείνες που ολίγες προνομιούχες ομάδες (Βουλευτές, κλειστά επαγγέλματα, συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων, γραφειοκράτες-εκβιαστές των ιδιωτών) απολαμβάνουν εις βάρος όλων των φορολογούμενων πολιτών. Εν κατακλείδι, αν αυτό το πολιτικό σύστημα δε μας εκφράζει και δεν αναγνωρίζουμε τις πράξεις του, τότε εμμέσως αποδεχόμαστε και την ανατροπή του από τους ισχυρούς μας δανειστές που θα έρθουν να πάρουν τα "κλειδιά του μαγαζιού" αφού δεν τους δίνουμε πίσω αυτά που σπαταλήσαμε τόσα χρόνια: Κοινοτικές ενισχύσεις, αποθεματικά των Ταμείων, και όλα τα δις των δανεικών τους. Αν αποδεχόμαστε το πολιτικό σύστημα, τότε αναγνωρίζουμε και πως για να αλλάξει πρέπει να αλλάξει μέσα από το ίδιο αυτό το σύστημα. Αν διαφωνείτε, λοιπόν, πηγαίνετε να ψηφίσετε ανθρώπους που προτείνουν συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες λύσεις! Δεν φτάνει να διαφωνείς με όλα...τίποτε νέο δεν προήλθε από την απλή διαφωνία. Πρέπει να πιστεύεις σε κάτι που θα αντικαταστήσει ΒΙΩΣΙΜΑ αυτό που θα φύγει.
Ναι, με εκφράζει η δημοκρατία και οι κανόνες του κοινοβουλευτισμού, άρα αναγκαστικά και αυτά που ψηφίζουν έναντι εμού οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού. Είμαι πολίτης που ψηφίζω στην κάλπη και όχι αντάρτης στα βουνά να μάχομαι για την ανατροπή της δημοκρατίας αυτής. Αναγνωρίζω ως ελαφρυντικό στους εκλεγμένους μας εκπροσώπους ότι αυτά που ψήφισαν μπορεί να ήταν εν μέρει εναντίον της συνείδησής τους, αλλά οι εναλλακτικές (χρεοκοπία και στάση πληρωμών, αδυναμία εισαγωγών καυσίμων και τροφίμων, λιμός και τροπή στα όπλα) ήταν πολύ χειρότερες. Αν το ερώτημα, όμως, είναι "δεν αναγνωρίζω στο πολιτικό σύστημα το δικαίωμα να καταλύει τη νομιμότητα υπέρ της διατήρησης του κομματικού κράτους" τότε, πράγματι, ΟΧΙ, δεν το αναγνωρίζω. Δεν τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να προσλαμβάνουν ούτε έναν στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ. Δεν τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να δημιουργούν συνέχεια νέες κρατικές δομές που επιβαρύνουν την τσέπη μου και την επιχειρηματικότητά μου, αντί να καταργούν άχρηστες κρατικές δομές (π.χ. Οργανισμός Αποξήρανσης Λίμνης Κωπαϊδας). Τέλος, για εμάς που έχουμε διαβάσει ολόκληρες τις Δανειακές Συμβάσεις 1 & 2 και γνωρίζουμε το σύνολο των δεσμεύσεων που ανέλαβε το Ελληνικό Δημόσιο και η Τράπεζα της Ελλάδος, μπορώ με σιγουριά να πω ότι το πολιτικό σύστημα κατάφερε να εφαμρόζει από τις υποχρεώσεις του μόνον εκείνες που ήταν εύκολα εφαρμόσιμες και έθιγαν τους ιδιώτες παραγωγούς πλούτου γενικά και αδιάκριτα, καθώς και το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων χωρίς διακρίσεις για την απόδοση πραγματικού έργου, ενώ προστάτευσε τις δομές και στρεβλώσεις εκείνες που ολίγες προνομιούχες ομάδες (Βουλευτές, κλειστά επαγγέλματα, συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων, γραφειοκράτες-εκβιαστές των ιδιωτών) απολαμβάνουν εις βάρος όλων των φορολογούμενων πολιτών. Εν κατακλείδι, αν αυτό το πολιτικό σύστημα δε μας εκφράζει και δεν αναγνωρίζουμε τις πράξεις του, τότε εμμέσως αποδεχόμαστε και την ανατροπή του από τους ισχυρούς μας δανειστές που θα έρθουν να πάρουν τα "κλειδιά του μαγαζιού" αφού δεν τους δίνουμε πίσω αυτά που σπαταλήσαμε τόσα χρόνια: Κοινοτικές ενισχύσεις, αποθεματικά των Ταμείων, και όλα τα δις των δανεικών τους. Αν αποδεχόμαστε το πολιτικό σύστημα, τότε αναγνωρίζουμε και πως για να αλλάξει πρέπει να αλλάξει μέσα από το ίδιο αυτό το σύστημα. Αν διαφωνείτε, λοιπόν, πηγαίνετε να ψηφίσετε ανθρώπους που προτείνουν συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες λύσεις! Δεν φτάνει να διαφωνείς με όλα...τίποτε νέο δεν προήλθε από την απλή διαφωνία. Πρέπει να πιστεύεις σε κάτι που θα αντικαταστήσει ΒΙΩΣΙΜΑ αυτό που θα φύγει.